Ο φασισμός είναι διάχυτος στην καθημερινότητά μας. Η φασιστική συμπεριφορά εκδηλώνεται στην κοινωνική ζωή καθημερινά. Έχει τον τρόπο της και το λόγο της. Έχει μια γλώσσα που φωνάζει δίπλα μας με στόχο την επιβολή. Μια σκληρή, απολυταρχική γλώσσα, που δε θέλει διάλογο, δεν έχει σχέση με την ανθρώπινη επικοινωνία. Μια γλώσσα απειλητική, τρομοκρατική, που δε γνωρίζει όρια, δε σέβεται και διεκδικεί τα πάντα με ψυχωτική επιμονή. Η φασιστική νοοτροπία είναι προϊόν ανθρώπινης ατέλειας, είναι η διαχρονική βαρβαρότητα του γένους, το λάθος του Θεού για τους πιστούς (;).
Αυτή η ατέλεια μεταμορφώθηκε στον ολοκληρωτικό παραλογισμό του 20ου αιώνα, όπου ο άνθρωπος – πρόσωπο παραμερίστηκε και η μάζα - πλήθος κυριάρχησε.
Ανατριχιάζει κανείς όταν βλέπει συνανθρώπους του να ξεχνούν την κακουργία, τη φρίκη και τη ντροπή που οι ίδιοι έζησαν τον αιώνα που πέρασε. Τρομάζει να συνειδητοποιεί την άγνοια και την άρνηση της αλήθειας για την «ιδεολογία» των κρεματορίων, των στρατοπέδων συγκέντρωσης , των εκατομμυρίων θυμάτων. Ο φασισμός του 20ου αιώνα στηρίχτηκε σε τυραννικές, ολοκληρωτικές ιδεολογίες, στήριξε καθεστώτα θηριώδους αγριότητας, και προκάλεσε αβυσσαλέο μίσος παραμορφώνοντας ολοκληρωτικά τον άνθρωπο. Γιατί, αυτή ακριβώς είναι η ουσία του φασισμού. Σαν ιδεολογία ολοκληρωτική, ασελγώντας επί των ιερών και οσίων του ανθρώπινου προσώπου, θέλει να απορροφήσει ολόκληρο τον άνθρωπο, τη ζωή του, τη μοίρα του. Βιάζει την ιδιωτική ζωή, τις προσωπικές πεποιθήσεις, τις ατομικές επιλογές. Βιάζει την προσωπική ελευθερία του ανθρώπου.
Η απροσδόκητη και «συγκλονιστική» πτώση του Έλληνα, από τις μέρες της ευημερίας σ’ εκείνες της φτώχειας και της απελπισίας, δημιουργεί το κοινωνικό υπόβαθρο που ευνοεί την ανάπτυξη και ανάδειξη φασιστικών νοοτροπιών και εκδηλώσεων. Σε μια βαριά νοσούσα κοινωνία, μια κοινωνία βαθιά τοξινωμένη από την πάνδημη χρόνια διαφθορά, χωρίς κρίση, χωρίς λογική, η πορεία της προς τον τρόμο δεν είναι δύσκολο να επικρατήσει. Πολίτες που γαλουχήθηκαν με τις αξίες του χρήματος, προσηλωμένοι στο στόχο του πλουτισμού, ακρωτηριασμένοι πνευματικά από αδίσταχτα ΜΜΕ συναγελαζόμενα με αδίσταχτες πολιτικές εξουσίες, σπρώχνονται και σπρώχνουν ένα λαό στον προθάλαμο της φρίκης.
Φασίστας δεν είναι κάποιος, μόνο επειδή είναι οπαδός ενός κόμματος. Ο φασισμός ορίζεται από τη στάση ζωής, την κοινωνική πρακτική. Φασίστες υπάρχουν σ’ όλα τα κόμματα, όμως δεν είναι όλα τα κόμματα φασιστικά.
Τι είναι λοιπόν σαν άτομο ο φασίστας; Είναι απλά ένας βάρβαρος που τρέφεται με μίσος, οπλίζεται με φθόνο και επιβιώνει προσηλωμένος στον εαυτό του και έξω απ’ αυτόν, αδίσταχτος, αδηφάγος, άμοιρος αγάπης και γαλήνης, επικίνδυνα επικοινωνιακός και μύχια ακοινώνητος.
Σε μια πολιτισμένη κοινωνία, κοινωνία εδραιωμένη στα ιδανικά της δημοκρατίας και του ανθρωπισμού που δομείται και δομεί ανθρώπους που θέλουν όχι μόνο να ζήσουν αλλά και να βιώσουν συγκλονισμούς έντονου ανθρωπισμού, οι φασίστες είναι ξένο σώμα.
Ευθύμιος Βαρβαρήγος
Αυτή η ατέλεια μεταμορφώθηκε στον ολοκληρωτικό παραλογισμό του 20ου αιώνα, όπου ο άνθρωπος – πρόσωπο παραμερίστηκε και η μάζα - πλήθος κυριάρχησε.
Ανατριχιάζει κανείς όταν βλέπει συνανθρώπους του να ξεχνούν την κακουργία, τη φρίκη και τη ντροπή που οι ίδιοι έζησαν τον αιώνα που πέρασε. Τρομάζει να συνειδητοποιεί την άγνοια και την άρνηση της αλήθειας για την «ιδεολογία» των κρεματορίων, των στρατοπέδων συγκέντρωσης , των εκατομμυρίων θυμάτων. Ο φασισμός του 20ου αιώνα στηρίχτηκε σε τυραννικές, ολοκληρωτικές ιδεολογίες, στήριξε καθεστώτα θηριώδους αγριότητας, και προκάλεσε αβυσσαλέο μίσος παραμορφώνοντας ολοκληρωτικά τον άνθρωπο. Γιατί, αυτή ακριβώς είναι η ουσία του φασισμού. Σαν ιδεολογία ολοκληρωτική, ασελγώντας επί των ιερών και οσίων του ανθρώπινου προσώπου, θέλει να απορροφήσει ολόκληρο τον άνθρωπο, τη ζωή του, τη μοίρα του. Βιάζει την ιδιωτική ζωή, τις προσωπικές πεποιθήσεις, τις ατομικές επιλογές. Βιάζει την προσωπική ελευθερία του ανθρώπου.
Η απροσδόκητη και «συγκλονιστική» πτώση του Έλληνα, από τις μέρες της ευημερίας σ’ εκείνες της φτώχειας και της απελπισίας, δημιουργεί το κοινωνικό υπόβαθρο που ευνοεί την ανάπτυξη και ανάδειξη φασιστικών νοοτροπιών και εκδηλώσεων. Σε μια βαριά νοσούσα κοινωνία, μια κοινωνία βαθιά τοξινωμένη από την πάνδημη χρόνια διαφθορά, χωρίς κρίση, χωρίς λογική, η πορεία της προς τον τρόμο δεν είναι δύσκολο να επικρατήσει. Πολίτες που γαλουχήθηκαν με τις αξίες του χρήματος, προσηλωμένοι στο στόχο του πλουτισμού, ακρωτηριασμένοι πνευματικά από αδίσταχτα ΜΜΕ συναγελαζόμενα με αδίσταχτες πολιτικές εξουσίες, σπρώχνονται και σπρώχνουν ένα λαό στον προθάλαμο της φρίκης.
Φασίστας δεν είναι κάποιος, μόνο επειδή είναι οπαδός ενός κόμματος. Ο φασισμός ορίζεται από τη στάση ζωής, την κοινωνική πρακτική. Φασίστες υπάρχουν σ’ όλα τα κόμματα, όμως δεν είναι όλα τα κόμματα φασιστικά.
Τι είναι λοιπόν σαν άτομο ο φασίστας; Είναι απλά ένας βάρβαρος που τρέφεται με μίσος, οπλίζεται με φθόνο και επιβιώνει προσηλωμένος στον εαυτό του και έξω απ’ αυτόν, αδίσταχτος, αδηφάγος, άμοιρος αγάπης και γαλήνης, επικίνδυνα επικοινωνιακός και μύχια ακοινώνητος.
Σε μια πολιτισμένη κοινωνία, κοινωνία εδραιωμένη στα ιδανικά της δημοκρατίας και του ανθρωπισμού που δομείται και δομεί ανθρώπους που θέλουν όχι μόνο να ζήσουν αλλά και να βιώσουν συγκλονισμούς έντονου ανθρωπισμού, οι φασίστες είναι ξένο σώμα.
Ευθύμιος Βαρβαρήγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου