Το 1840 στο Λονδίνο λαμβάνει χώρα μια διεθνής έκθεση τέχνης.
Όπως είναι φυσικό μαζεύονται εκεί, εκτός από τούς καλλιτέχνες που εκθέτουν τα έργα τους και όλοι οι ισχυροί του κόσμου. Ανέκαθεν άλλωστε η ελίτ της εξουσίας ενδιαφέρονταν για τα τεκταινόμενα στον χώρο της τέχνης.Ανάμεσα στα αξιοζήλευτα εκθέματα των εικαστικών, την προσοχή του κοινού ειδικευμένου και ανειδίκευτου, τραβά ένας πίνακας ζωγραφικής -παρατίθεται πλάι- τόσο για την φόρμα του όσο και για το θέμα του.
Το έργο αυτό είναι δημιούργημα ενός ζωγράφου με το όνομα Mallord William Turner Joseph. Τίτλος του έργου είναι : «Tο πλοίο των σκλάβων». Mε αυτό το έργο του ο Turner ήθελε να καταδικάσει την δουλεία, η οποία εκείνη την εποχή βρίσκονταν σε άνθιση στην Αμερική, αναπαριστώντας μέσω της τέχνης του ένα ιστορικό γεγονός το οποίο είχε συμβεί 60 χρόνια πριν και κατά το οποίο η Βρετανική Αυτοκρατορία εξέφραζε την άποψή της για την αξιοπρέπεια και την ζωή συνανθρώπων μας, ρίχνοντας στα γεμάτα καρχαρίες νερά της Καραϊβικής 132 Αφρικανούς άνδρες και γυναίκες.
Ο Turner με αυτήν του την πράξη, πέταξε στα σκουπίδια μια πετυχημένη μέχρι τότε σταδιοδρομία, στρέφοντας εναντίον του όλο το τότε κατεστημένο του χώρου του, προεξαρχόντων των κριτικών της τέχνης , των ισχυρών της εποχής, όπως και σωρεία συναδέλφων του. Έκανε όμως αυτό που πίστευε, χωρίς υπολογισμούς και μεμψιμοιρίες και απέδειξε για άλλη μια φορά την δύναμη της τέχνης όταν αυτή βρίσκεται στο κέντρο της ζωής, χαρίζοντάς μας συγχρόνως ένα καταπληκτικό έργο από όλες τις απόψεις.
……………………………………………………………………….
Το Φαρμακονήσι είναι ένα μικρό νησί του νότιου Αιγαίου, άνυδρο και βραχώδες. Στις 20 του περασμένου Γενάρη, στα παγωμένα του νερά, έχασαν τη ζωή τους στην προσπάθειά τους για μια καλύτερη ζωή 10 συνάνθρωποι μας. Ανάμεσά τους και μικρά παιδιά. Όλες οι μαρτυρίες συγκλίνουν στο ότι αυτό συνέβη εξ αιτίας του δόγματος της «επαναπροώθησης» που διέπει την συμπεριφορά του λιμενικού σώματος κατόπιν κυβερνητικών εντολών. Είναι εξ άλλου γνωστές και ξεκάθαρες οι αντιλήψεις του ανεκδιήγητου υπουργού της ναυτιλίας περί «ποιότητας» των μεταναστών και άλλων χυδαίων τοποθετήσεων για το θέμα.
Ο Σταύρος Θεοδωράκης ασκεί μια «τεχνική». Δημοσιογραφία ονομάζεται. 4η εξουσία αποκαλείται. Φιλοδοξεί δε να αναφέρεται και ως λειτούργημα. Ο καλός λοιπόν αυτός τεχνίτης ανέλαβε μέσω της εκπομπής του ,εργολαβικά να ξεπλύνει το άγος που βαραίνει το λιμενικό σώμα στήνοντας ένα ρεπορτάζ κατά το οποίο βγαίνουν λάδι οι λιμενικοί και κατηγορούνται οι μετανάστες για αυτό το έγκλημα. Η όλη του αυτή προσπάθεια συνοψίζεται και στο απάνθρωπο ερώτημα που απευθύνει στους διασωθέντες «…γιατί εσείς δεν βοηθήσατε τις γυναίκες και τα παιδιά πριν προσπαθήσετε να σωθείτε οι ίδιοι; «Αιδώς…
………………………………………………………………………..
Ο Turner ύστερα από όλα αυτά και μετά από μια ζωή γεμάτη δημιουργία, που άφησε σπουδαίες παρακαταθήκες, όχι μόνον σε ότι αφορά την τέχνη, στην ανθρωπότητα, πέθανε πλήρης ημερών στην αγκαλιά της αγαπημένης του.
Ο Σταύρος Θεοδωράκης έφτιαξε κόμμα ποτάμι το λέει ,ξεχνώντας ότι όλα τα ποτάμια καταλήγουν στη θάλασσα με την οποία έχει ανοικτούς λογαριασμούς…
Νίκος Λουράντος
ΠΗΓΗ:www.iloveithaki.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου