Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΥΟΖΕF AZOULAY ΠΟΥ ΧΑΡΙΣΕ ΤΟ ΝΕΦΡΟ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΤΖΙΜΥ

Αριστερά ο Yogev Azoulay & ο Jim

Την περασμένη Δευτέρα σε νοσοκομείο του Σαν Φρανσίσκο (ΗΠΑ) έγινε η μεταμόσχευση νεφρού στο Τζίμυ. Όλα πήγαν καλά και ο Τζίμυς έχει πλέον το δικαίωμα να ελπίζει στη ζωή. Από την ιστοσελίδα /http://baicc.org/7629/της Ισραηλινής κοινότητας της Καλιφόρνιας πήραμε δημοσιευμένη συνέντευξη του δότη Yogev Azoulay την οποία μεταφράσαμε και πιστεύουμε πως αξίζει να αναδημοσιεύσουμε. Επειδή η μετάφραση από την Εβραϊκή στην Αγγλική έγινε με τη βοήθεια της Google, διατηρούνται επιφυλάξεις για την απόλυτη πιστότητά της.

Α.Β. 

Πως φαντάζει το γεγονός ένας νεαρός άντρας παντρεμένος και πατέρας ενός παιδιού 4,5 χρονών να αφήνει τη δουλειά του για να πετάξει σε άλλη ήπειρο να δωρίσει το νεφρό του σε κάποιον που δεν ήξερε πριν?

Για τον Yogev Azoulay, 27 χρονών που την ερχόμενη Δευτέρα θα δωρίσει ένα νεφρό στον Jim δεν υπάρχει απάντηση. Γι αυτόν η θεία σύμπτωση και το Facebook είναι αυτό που τον έφερε σε αυτό το σημείο και τώρα το μόνο που θέλει είναι να δώσει στο Jim ποιότητα ζωής και να επιστρέψει ένα πατέρα υγιή στα πέντε του παιδιά.

Ο Jim  είναι άρρωστος για περίπου ένα χρόνο με σοβαρή νεφρική ανεπάρκεια  που τον υποχρεώνει να συνδέεται  καθημερινά σε αιμοκάθαρση για 14 ώρες και να παίρνει πολλά φάρμακα. Η κακή λειτουργία των νεφρών του τα έκανε να μεγαλώσουν σε διαστάσεις και, κατά συνέπεια, να επηρεάσουν τη λειτουργία άλλων οργάνων. Η μεταμόσχευση νεφρού είναι η μόνη θεραπεία που μπορεί να βελτιώσει την κατάσταση, έτσι για πάνω από ένα χρόνο ψάχνει για ένα πιθανό δότη.
Την έκκληση που απεύθυνε η σύζυγός του Galit μέσα από το διαδίκτυο την διάβασε ο Yogev στο νοσοκομείο που βρίσκονταν όταν διέτρεχε κίνδυνο η ζωή της μικρής ανιψιάς του.
«Ένα βραδάκι ενώ πήγαινα μια βόλτα με τον γιο μου με ειδοποίησε ο αδελφός μου ότι η 2,5 χρονών κόρη του έπεσε από τα χέρια του εξαδέλφου της και χτύπησε στο κεφάλι. Στην αρχή δεν καταλάβαμε το μέγεθος της ζημιάς. Την πήγαμε για έλεγχο σε μια κλινική  αλλά όταν άρχισε να κάνει εμετό η κατάσταση φάνηκε πως ήταν πιο σοβαρή από όσο φανταζόμασταν. Τα αποτελέσματα των εξετάσεων έδειξαν σοβαρή αιμορραγία στον εγκέφαλο και μέσα σε λίγα λεπτά ήταν στο χειρουργείο. 
Περίπου 6 ώρες μετά, όταν ο γιατρός βγήκε από το χειρουργείο, η μητέρα της Talal ζήτησε από το γιατρό  να της πει ποια είναι η κατάσταση, και η απάντησή του ήταν «πρώτα να  βγει από αυτό ζωντανή». Ήταν μια κορυφαία στιγμή για μένα που με έκανε να συνειδητοποιήσω πόσο εύθραυστη είναι η ζωή μας, πώς σε ένα δευτερόλεπτο  όλα  μπορεί να αντιστραφούν και πώς τίποτε δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένο.
Για αρκετές ημέρες ηTalal ήταν σε καταστολή με αναπνευστήρα, χωρίς να ξέρουμε σε ποιο βαθμό ήταν η νευρολογική βλάβη. Προσπάθησα να είμαι μαζί της όσο το δυνατόν περισσότερο στο νοσοκομείο, και μεταξύ άλλων, να διευκολύνω λίγο τους γονείς της γιατί η μητέρα της ήταν έγκυος σε δίδυμα και θα γεννούσε σε ένα μήνα. 

Talal, η ανιψιά του Yogev

Ένα βράδυ στο νοσοκομείο ενώ διάβαζα μερικές από τις δημοσιεύσεις στο Facebook είδα την δημοσίευση  η οποία ανέφερε την ιστορία του Jim και που ζητούσε να τον βοηθήσουν, δωρίζοντας του ένα νεφρό για μεταμόσχευση. Εκείνη τη στιγμή, όταν Talal ήταν στη μονάδα εντατικής θεραπείας με το κεφάλι με ράμματα και συνδεδεμένη  με αμέτρητους σωλήνες, αμέσως σκέφτηκα ότι αυτό που συνέβη ήταν για να στείλει ο Παντοδύναμος ένα πρόσωπο, και  η συνδρομή μας για τη διάσωση του ατόμου, θα πιστωθεί στη διάσωση της Talal.
Επικοινώνησα με την Galit και της ζήτησα να ξεκινήσουμε τις διαδικασίες. Συμπλήρωσα ένα ερωτηματολόγιο με γενικές ερωτήσεις για το ιατρικό μου ιστορικό ενώ η υγεία της Talal συνεχώς βελτιώνονταν. Άνοιξε τα μάτια της άρχισε να ανταποκρίνεται , σε λίγες μέρες είχε συνέλθει εντελώς και δύο εβδομάδες αργότερα επέστρεψε στο σπίτι της . Οι γιατροί, οι οποίοι την παρακολουθούσαν για αρκετούς μήνες  ήταν έκπληκτοι για την  γρήγορη διαδικασία αποκατάστασης της.
Ένα μήνα αργότερα η Galit μου επέστρεψε το ερωτηματολόγιο και μου είπε ότι μπορούσαμε να προχωρήσουμε. Τότε άρχισε μια μακρά διαδικασία για έλεγχο συμβατότητας σε νοσοκομείο της Αμερικής. Δωδεκάδες μπουκαλάκια  αίματος πάρθηκαν  από μένα, φωτογραφίες, ηλεκτροκαρδιογραφήματα και ακόμη  μου ζητήθηκε  να επισκεφθώ  ψυχίατρο για να επιβεβαιώσει  ότι είμαι υγιής στο μυαλό μου και ότι πήρα αυτή την απόφαση με καθαρό μυαλό".

Ο Yogev με την γυναίκα του

Πώς αντέδρασε η οικογένειά σας για την απόφασή σας;
"Όταν είπα στη γυναίκα Leora την πρώτη μου φορά πως ήθελα να δωρίσω τον ένα νεφρό μου είπε: «Ποτέ!». Και στους γονείς μου δεν  άρεσε πάρα πολύ η ιδέα γιατί ακόμα και από τεχνική άποψη, το να πάω  στο εξωτερικό για μεγάλο  χρονικό διάστημα δεν φαίνεται εφικτό, επειδή η «Liora», η εταιρεία που εργαζόμουν είναι μια ανεξάρτητη επιχείρηση σχεδιασμού μόδας, είχα εξετάσεις στο σχολείο και είχαμε χάσει το μυαλό μας.
Η απόφαση να ταξιδέψω στις Ηνωμένες Πολιτείες για  να δωρίσω  ένα νεφρό φάνηκε λίγο πολύπλοκη, όμως, όταν μάθαμε ότι είμαι συμβατός  ξαφνικά τα πάντα φάνηκαν  λιγότερο πολύπλοκα και δύσκολα. Τα πάντα επισκιάζονται από τη μεγάλη εντολή που επρόκειτο να εκτελέσουμε. Όταν συναντηθήκαμε με την Galit τον Jim και τα πέντε παιδιά τους, διαμορφώσαμε μια εξαιρετικά υπέροχη σχέση. Σήμερα η σύζυγός μου Leora είναι πολύ υποστηρικτική και πιστεύει  ότι είναι καθήκον μου να το κάνω. "

Με τα παιδιά του Jim

Πώς ήταν η συνάντηση με τον Jim και τα παιδιά;
"Στη  πρώτη μας επίσκεψη εδώ προτιμήσαμε να μην μας δουν τα παιδιά έτσι ώστε να μην τους δώσουμε ελπίδες αν κάτι δεν πήγαινε καλά. Ο τύπος αίματος του Jim είναι σπάνιος  και δεν είχαμε πολλές πιθανότητες. Έτσι όταν μας είπαν ότι κρίθηκε κατάλληλο ήταν μια μεγάλη χαρά. 
Στη  δεύτερη επίσκεψη μας  συναντηθήκαμε και  με τα παιδιά και είχαμε  μια απίστευτη σύνδεση. Αμέσως συνδέθηκαν  με το γιο μας, τον Judah, και ο Jim άρχισε να αισθάνεται καλύτερα.  Στην πραγματικότητα επέστρεψε το φως στα μάτια του. 
Στην αρχή μέναμε σε ένα ξενοδοχείο, αλλά προτιμήσαμε να είμαστε  πιο κοντά στην Galit και τον Jim για να αποφευχθεί η σπατάλη χρημάτων από την οικογένεια. Ταξιδεύουμε μαζί, μιλάμε πολύ και πραγματικά αισθανόμαστε  σαν μια οικογένεια.

Δεξιά: χειρουργός, Yogev, ο Jim και η νοσοκόμα υπεύθυνος του Τμήματος 

Τη Δευτέρα, ο Jim και εγώ θα μπούμε στο χειρουργείο στο UCSF, του  Σαν Φρανσίσκο. Εκεί θα αφαιρέσουν τα δύο  νεφρά του Jim και θα του εμφυτεύσουν ένα δικό μου.
Θα μπορούσα να βρισκόμουν σε διαφορετική θέση σε αυτή την ιστορία , αλλά η  πρόνοια με έφερε σε αυτό το σημείο. Πριν από λίγο καιρό απολύθηκα από το ναυτικό που υπηρετούσα ως καπετάνιος αφού εξέτισα μια μακρά και έντονη θητεία,  και πιστεύω ότι αν ήμουν ακόμα στο στρατό, δεν θα ήμουν συναισθηματικά διαθέσιμος  να σκεφτώ  για ένα τέτοιο βήμα και οι πιθανότητές να πάρω αυτή την απόφαση θα ήταν πολύ λίγες. Όχι μόνο το χτύπημα  της Talal συνέβη αφού απολύθηκα  από το στρατό, αλλά και η έκκληση  της Galit  ήρθε σε μένα όταν η Talal ήταν στη μονάδα εντατικής θεραπείας. Υπάρχει ένας λόγος για τα πάντα και ίσως η ανιψιά μου χτύπησε για να γνωρίσουμε τον Jim.
Εύχομαι στον Jim ταχεία ανάρρωση. Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα ήταν σε μια κατάσταση αργού θανάτου, και είναι πολύ αδύναμος.Τρώει λίγο φαγητό και δεν κοιμάται καλά κάθε βράδυ γιατί έπρεπε να είναι συνδεδεμένος για να κάνει αιμοκάθαρση ασταμάτητα για 14 ώρες χωρίς να κινείται.
Προσεύχομαι να αισθανθεί καλύτερα και σύντομα όλη αυτή περιπέτεια να είναι παρελθόν. Από αυτόν θέλω μια μικρή χάρη. Να ψάλλει τον ύμνο "THAT CREATED" την ημέρα των Ευχαριστιών (για το πως το σώμα με το θαύμα των νεφρών καθαρίζεται). Η ιστορία του πραγματικά ενσωματώνεται με αυτή.»