Με αφορμή δημοσιεύματα και... "παραμύθια".
O Iωάννης Παπαδόπουλος ή John Papas από το Σταυρό της Ιθάκης, μετανάστευσε σε μικρή ηλικία στη Νότια Αφρική. Στην αρχή της δεκαετίας του 1930 επέστρεψε στο χωριό του πλούσιος και... απόμακρος. Αν και ιδιαίτερα ιδιόρρυθμος και εσωστρεφής, όταν οι Σταυριώτες ζήτησαν τη βοήθειά του για την ανέγερση κοινοτικής αίθουσας, αυτός τους δώρισε τον τόπο και τον «τρόπο» και ικανοποίησε εξ ολοκλήρου το αίτημά τους. Ζήτησε μόνο να διατηρηθεί στον περίβολο της αίθουσας ένα πουρνάρι, το πουρνάρι της αυλής του προϋπάρχοντος πατρικού του.
Κάποια μέρα ξανάφυγε για την Αφρική.
Πέρασαν χρόνια και κάποτε ο Jοhn ξαναγύρισε στο χωριό του. Όμως, απογοητευμένος από την αχαριστία των συγχωριανών του οι οποίοι είχαν κόψει το πουρνάρι του, έριξε μαύρη πέτρα και ανηφόρησε για την Εξωγή. Εκεί σε μια «επουράνια» τοποθεσία, αγόρασε γη και έχτισε δυο οβελίσκους (πυραμίδες).
Στους γύρω βράχους χάραξε διάφορες ακατανόητες επιγραφές και σ’ ένα κοίλωμα που λαξεύτηκε από εργάτες του χωριού, τοποθέτησε και σφράγισε το «θησαυρό» του. Σε μια πλάκα έγραψε:
«Αναστάσιε χαίρεις ορών φως. Δε βαρυσεχλετίζομαι και δε βαρυκαρδίζω, όπως τον εύρω τον καιρό έτσι τον αρμενίζω. Άνθρωπος αρμονικός. 1938»
Δίπλα έφτιαξε τον τάφο του.
Ευχαριστημένος από τη συμπεριφορά των Ξωησάνων απέναντί του, βοήθησε σημαντικά στην κατασκευή του δρόμου προς τα Περναράκια, βάζοντας πάντα όρους ενδεικτικούς της ιδιοτροπίας του.
Τα βαθιά του γεράματα ο John Papas άφησε στη φροντίδα του Ερυθρού Σταυρού, στην Αθήνα, όπου και πέθανε το 1972. Με τη φροντίδα του Ερυθρού Σταυρού στον οποίο άφησε και τη μεγάλη ανά τον κόσμο περιουσία του, μεταφέρθηκε και θάφτηκε στην Εξωγή δίπλα από το «θησαυρό» του.
Ο «θησαυρός» του John Papas, σύμφωνα με τις μαρτυρίες εκείνων που βοήθησαν στη φύλαξή του, είναι όλα τα έντυπα στα οποία υπήρχε αναφορά στο πρόσωπό του και νομίσματα από όλες τις χώρες όπου είχε επισκεφτεί.
Η απόμακρη προσωπικότητα και η «σκοτεινή» ιστορία του John Papas ή Ιωάννη Παπαδόπουλου, δείχνει ότι ήθελε να δημιουργήσει αυτό ακριβώς που δημιούργησε. Μύθους και θρύλους γύρω από τη «θαμμένη» του ζωή.
O Iωάννης Παπαδόπουλος ή John Papas από το Σταυρό της Ιθάκης, μετανάστευσε σε μικρή ηλικία στη Νότια Αφρική. Στην αρχή της δεκαετίας του 1930 επέστρεψε στο χωριό του πλούσιος και... απόμακρος. Αν και ιδιαίτερα ιδιόρρυθμος και εσωστρεφής, όταν οι Σταυριώτες ζήτησαν τη βοήθειά του για την ανέγερση κοινοτικής αίθουσας, αυτός τους δώρισε τον τόπο και τον «τρόπο» και ικανοποίησε εξ ολοκλήρου το αίτημά τους. Ζήτησε μόνο να διατηρηθεί στον περίβολο της αίθουσας ένα πουρνάρι, το πουρνάρι της αυλής του προϋπάρχοντος πατρικού του.
Κάποια μέρα ξανάφυγε για την Αφρική.
Πέρασαν χρόνια και κάποτε ο Jοhn ξαναγύρισε στο χωριό του. Όμως, απογοητευμένος από την αχαριστία των συγχωριανών του οι οποίοι είχαν κόψει το πουρνάρι του, έριξε μαύρη πέτρα και ανηφόρησε για την Εξωγή. Εκεί σε μια «επουράνια» τοποθεσία, αγόρασε γη και έχτισε δυο οβελίσκους (πυραμίδες).
Στους γύρω βράχους χάραξε διάφορες ακατανόητες επιγραφές και σ’ ένα κοίλωμα που λαξεύτηκε από εργάτες του χωριού, τοποθέτησε και σφράγισε το «θησαυρό» του. Σε μια πλάκα έγραψε:
«Αναστάσιε χαίρεις ορών φως. Δε βαρυσεχλετίζομαι και δε βαρυκαρδίζω, όπως τον εύρω τον καιρό έτσι τον αρμενίζω. Άνθρωπος αρμονικός. 1938»
Δίπλα έφτιαξε τον τάφο του.
Ευχαριστημένος από τη συμπεριφορά των Ξωησάνων απέναντί του, βοήθησε σημαντικά στην κατασκευή του δρόμου προς τα Περναράκια, βάζοντας πάντα όρους ενδεικτικούς της ιδιοτροπίας του.
Τα βαθιά του γεράματα ο John Papas άφησε στη φροντίδα του Ερυθρού Σταυρού, στην Αθήνα, όπου και πέθανε το 1972. Με τη φροντίδα του Ερυθρού Σταυρού στον οποίο άφησε και τη μεγάλη ανά τον κόσμο περιουσία του, μεταφέρθηκε και θάφτηκε στην Εξωγή δίπλα από το «θησαυρό» του.
Ο «θησαυρός» του John Papas, σύμφωνα με τις μαρτυρίες εκείνων που βοήθησαν στη φύλαξή του, είναι όλα τα έντυπα στα οποία υπήρχε αναφορά στο πρόσωπό του και νομίσματα από όλες τις χώρες όπου είχε επισκεφτεί.
Η απόμακρη προσωπικότητα και η «σκοτεινή» ιστορία του John Papas ή Ιωάννη Παπαδόπουλου, δείχνει ότι ήθελε να δημιουργήσει αυτό ακριβώς που δημιούργησε. Μύθους και θρύλους γύρω από τη «θαμμένη» του ζωή.
E.B.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου