Μετά τη μπόρα
Με λέξεις μπλε ο Θεός
απολογείται
Φαίνεται πως στη Λεύκη οι άνθρωποι του Κοινωφελούς Ομίλου θέλουν να βάζουν τον πήχη του πολιτισμού όλο και ψηλότερα. Το έκαναν και χτες, όλοι όσοι ήταν εκεί το ομολογούν, γιατί όλοι το ένοιωσαν. Αυτή τη φορά η «διαφορά» ήταν ο Γεράσιμος Κουβαράς, ο γιός του Νάκη, του γιατρού από το Σταυρό. Κι αυτή τη «διαφορά» δεν φάνηκε μόνο στην τέχνη της ποίησής του, αλλά και στο χαμηλό βλέμμα που πιστοποιούσε τη γνησιότητα της «λάμψης» του. Το πολύπλευρο ταλέντο του δεν ήταν σε όλους γνωστό, κι ίσως να παρέμενε άγνωστο αν δεν ήταν το «κεφάλαιο» του Ομίλου της Λεύκης, η πρόεδρος του η Μαρία που ήδη έχει αριστεύσει στις «εξετάσεις πολιτισμού» που μέχρι σήμερα έδωσε. Κι ίσως ακόμη να είναι άγνωστο, επειδή, όπως ο ίδιος λέει:
Τα επείγοντα
κατηγορούνε πάντα
τα σημαντικά
όμως, όσο κι αν το βλέμμα μένει χαμηλά κάποτε κάποιος θα σ’ αναγκάσει να το σηκώσεις και τότε «θ’ ακουστεί η αστραπή».
Η «υψηλού επιπέδου» παρουσίαση του Ποιητή και Ανθρώπου Γεράσιμου Κουβαρά, από τους Λάμπρο Αργύρη, Γιάννη Καραντζή και Τάνια Πατρικίου δικαιώθηκε απόλυτα από την αποδοχή του κοινού αλλά και τη στάση του ποιητή. Και είναι Ποιητής ο Γεράσιμος, όχι απλά –κατά την ταπεινή μου γνώμη- επειδή τον ορίζει σαν τέτοιο το δύσκολο είδος με το οποίο παρουσιάζεται, αλλά επειδή η βιογραφική του πορεία το υποστηρίζει.
Πώς να μαλώσεις
το φάρο που ζηλεύει
την πανσέληνο
Δε θα μαλώσουμε το φάρο ποιητή, θα προσέχουμε όμως γιατί ξέρουμε ότι ο φάρος πάντα θα ζηλεύει επειδή ποτέ δε θα γίνει πανσέληνος… Και επειδή ποτέ δεν τραγουδάει... 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου