Ξεχαστήκαμε και νομίζουμε ότι, οι τωρινές εκλογές είναι μόνο Δημαρχιακές; Ξεχνούμε ότι είναι και Βουλευτικές και μάλιστα Ευρωβουλευτικές. Είναι τόσα τα συμφέροντα που περνούν σε δεύτερη μοίρα οι Ευρωεκλογές, φίλοι μου. Μεγάλης βαρύτητας η ψήφος σας,για τον Ευρωβουλευτή που θα μας εκπροσωπήσει στην Ευρώπη !
Σήμερα θα ασχοληθούμε με σεβασμό και θα υποκλιθούμε,μπροστά σ’ένα θρύλο Βουλευτή- γιατρό,γειτονικού νησιού μας,της Λευκάδας, που έγινε θρύλος επί των ημερών του.Εσείς θα συγκρίνετε με τους σημερινούς υποψηφίους κι ελπίζουμε να παραδειγματιστεί,έστω κι ένας από αυτούς.
Ο Ξενοφώντας Γρηγόρης γεννήθηκε στο Σπανοχώρι Λευκάδας το Ι9Ο2. Στο χωριό του έμαθε τα πρώτα γράμματα .Έζησε μέσα στη φτώχεια. Γιαυτό τάχθηκε να υπηρετεί τον άνθρωπο, τον φτωχό ξωμάχο, τον αγωνιστή της ζωής.
Στα δώδεκά του χρόνια κατέβηκε στη Χώρα,για να τελειώσει το Γυμνάσιο,που διακρίθηκε σαν μαθητής. Με ευκολία μπήκε στην Ιατρική του Πανεπιστημίου Αθηνών κι αρνήθηκε υποτροφία που του δόθηκε για τις ΗΠΑ. Ήταν αλλού ταγμένος ο άνθρωπος. Στους καταφρονημένους και ανήμπορους συμπατριώτες του. Στους Λευκαδίτες.Έδωσε τον όρκο του Ιπποκράτη και τον τήρησε μέχρι γράμμα. Ακτίνα ιατρικής δράσης: Κάλαμος, Μεγαννήσι, Μύτικας κι άλλα ορεινά κι απρόσιτα χωριά. Με άλογο πήγαινε κι ερχόταν χειμώνες και καλοκαίρια επισκεπτόμενος ακούραστα ρούγες και χωριά.
Σε φτωχούς ασθενείς όχι μόνο δεν έπαιρνε ποτέ χρήματα,αλλά φεύγοντας πολλοί έβρισκαν κάτω από το μαξιλάρι τους από τα λιγοστά δικά του λεφτά.
Με τον φαρμακοποιό Χαρ. Καββαδά, είχε συνεννοηθεί, ώστε όταν έβλεπε πάνω στη συνταγή ένα μικρό διακριτικό κόκκινο σταυρό, έδινε στον άρρωστο δωρεάν τα φάρμακα!
Σπίτι δεν είχε ούτε απέκτησε ποτέ.Έμενε πάντα στον Αη-Μηνά στο οικογενειακό σπίτι της γυναίκας του Χαρίκλειας.
Ο αλτρουιστής αυτός γιατρός,όταν έχασε την κόρη του Έμη,σε νεαρή ηλικία, δεν είχε δίπλα του κανέναν να του συμπαρασταθεί! Η γνωστή αγνωμοσύνη μας.
Όταν πέθανε αυτός ο άγιος γιατρός, λες κι από ενοχές, πλήθος κόσμου κατέκλυσαν την κηδεία του.
Στον πόλεμο του ’4Ο βρέθηκε στην πρώτη γραμμή του μετώπου στην Αλβανία.
Οργάνωσε στην Λευκάδα τον καιρό της κατοχής,το πρώτο αντιστασιακό πυρήνα κατά των κατακτητών, ενώ παράλληλα αγωνίζεται για την ίδρυση δημόσιων ιατρείων και κέντρων εμβολιασμού.
Με την αποφυλάκισή του συνεχίζει την αντιστασιακή του δράση.
Στην απελευθέρωση, το 1945,θα εξοριστεί κι έτσι θα κλονιστεί παραπάνω η υγεία του.
Το 1963-64 ο Λευκαδίτικος λαός τον στέλνει στη Βουλή των Ελλήνων, όπου θα τον εκπροσωπήσει με ωριμότητα και αποτελεσματικές παρεμβάσεις.
Η χούντα του 1967 τον εξορίζει στην Γυάρο και στην Λέρο. Στις εξορίες του τον ακολουθεί η αγαπημένη του γυναίκα. Λόγω της ανήκεστης βλάβης της υγείας του, το 197Ο διακόπτεται η εξορία του. Γυρίζει στο νησί του και προσφέρει, έστω κι άρρωστος τις ιατρικές του υπηρεσίες.
Ο αλτρουισμός του έγινε θρύλος.
Στην Χαραμόγλειο Βιβλιοθήκη, χαρισμένα από την κόρη του Παναγιώτα, βρίσκονται τα φθαρμένα από την χρήση, ιατρικά εργαλεία του, το μικροσκόπιό του και άλλα προσωπικά του αντικείμενα.
Φόρο τιμής για την πανανθρώπινη προσφορά του, στον κουμουνιστή βουλευτή – γιατρό,οφείλουμε μια επίσκεψη στην Λευκάδα και στην Βιβλιοθήκη αυτή. Είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε στη μνήμη του.
Μια Θιακιά
ΠΗΓΗ: iloveithaki.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου