Τρίτη 12 Μαρτίου 2019

ΣΚΕΨΕΙΣ


Διασχίζοντας  τον απέραντο Ειρηνικό, από την Άπω Ανατολή προς το Λος Άντζελες, με το νεότευκτο τάνκερ «ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ» ο καπετάν Τάτσης Καλλίνικος από το Σταυρό στέλνει μέσα σε μια επιστολή την «πίκρα» του ναυτικού, του πιο αδικημένου σήμερα Έλληνα…                                                                                        "Εν Πλώ  02 Μαρτίου 2019
Πλησιάζουν εκλογές και για πρώτη φορά αισθάνομαι την ανάγκη να εκφραστώ δημόσια και να εξωτερικεύσω τον θυμό που με πνίγει.Δεν είμαι από την παρέα που μαζί τα φάγαμε ούτε νοιώθω ενοχές όπως θέλουν να μας κάνουν να αισθανόμαστε για το χάλι που έχουμε φτάσει. Εργάζομαι από παιδάκι από τότε που το σακί του τσιμέντου ήταν μεγαλύτερου βάρους από το δικό μου. Οικοδομή, σε αργίες και διακοπές  για να ξαλαφρώνω τους γονείς μου από τα προσωπικά καθημερινά μου έξοδα.

Στην ζωή μου επέλεξα ένα επάγγελμα δύσκολο που σίγα σιγά σβήνει και οι νέοι το ακολουθούν όχι σαν επιλογή τους, αλλά σαν τελευταία λύση. Έγινα Ναυτικός. Είμαι Πλοίαρχος του Εμπορικού Ναυτικού,  χρόνια τώρα σε ένα επάγγελμα και μια ζωή γεμάτη μοναξιά και  στερήσεις, μακριά από την οικογένειά μου το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου, ελπίζοντας σε ένα καλύτερο αύριο για τα παιδιά μου.
 Πλήρωνα και πληρώνω χωρίς καθυστέρηση τους αναλογούντες ετήσιους φόρους μου πάντα συνεπής στις υποχρεώσεις μου απέναντι στο κράτος. Και αναρωτιέμαι γιατί. Έτσι κι αλλιώς σε λίγα χρόνια δεν θα υπάρχει ιδιωτική περιουσία, το σύνθημα «κανένα σπίτι σε χέρια τραπεζίτη» ήταν μόνο για συλλογή ψήφων.  Περιουσίες χάθηκαν και θα χαθούν ακόμα περισσότερες, τα δάνεια τρέχουν  και οι τράπεζες και όσοι αγόρασαν CDO η CDS είναι αμείλικτοι.
Σε λίγο καιρό ξανά εκλογές , άντε πάλι να τρέχουμε κάτω από μπαλκόνια ανεμίζοντας κομματικά σημαιάκια για όλους αυτούς που  μπορούν να μας κοροϊδεύουν τόσο φανερά και να υπάρχουν ακόμα Έλληνες που τους ψηφίζουν.  Από μικροί μαθαίνουμε ότι όλοι οι κλέφτες μπαίνουν φυλακή εδώ συμβαίνει το παράδοξο να τους ψηφίζουμε κιόλας.
Άντε και ξανά μια από τα ίδια. Άσπρα κόκκινα κίτρινα μπλε. Δημιουργήσαμε μια Ελλάδα χρωμάτων. Κάναμε ανάγκη την πολιτικοποίηση. Αν δεν υποστηρίζεσαι από κάποια παράταξη να μη μπορείς να στεριώσεις πουθενά. Ζωσμένοι κανονικά στο αλέτρι με παρωπίδες, υποστηρίζαμε το λάθος που ενώ το βλέπαμε το αγνοούσαμε γιατί κάποιος από την οικογένεια ήταν βολεμένος.
Έτσι φτάσαμε εδώ που φτάσαμε υποστηρίζοντας όλα τα λαμόγια που βρίσκονται η βρίσκονταν στην εξουσία. Και  έτσι φτάσαμε και πάλι σε εκλογές.  Θα μας βάλουν πάλι να σφαζόμαστε μεταξύ μας  για το ποιος θα είναι ο νέος σωτήρας της Ελλάδας. Θα τρέχουμε πάλι  πίσω από τον κάθε βουλευτάκο ανεμίζοντας κομματικά σημαιάκια για να  δουν οι γνωστοί μας ότι έχουμε υψηλές γνωριμίες.  Θα είμαστε με τους νέους ηγέτες που για μια ακόμα φορά θα σχίζουν μνημόνια και θα φέρουν την ανάπτυξη.
Μεγαλώνοντας έζησα τα πάντα. Την γενιά του πολυτεχνείου, εκείνους που από αγωνιστές των δικαιωμάτων του λαού έγιναν αγωνιστές της τσέπης και των συμφερόντων τους. Έζησα κυβερνήσεις δεξιές ,σοσιαλιστικές, κεντρώες και έφτασα σήμερα να αναρωτιέμαι αν τελικά μόνο ο τίτλος αλλάζει. Γιατί πραγματικά τίποτα άλλο δεν αλλάζει.
Υποκρισία και μόνο υποκρισία από όλους αυτούς  που διαφεντεύουν στα δρώμενα της πατρίδος μας από την μεταπολίτευση και μετά,  μόνο ψέματα και υποσχέσεις έχουμε ακούσει από όλους αυτούς τους δήθεν σωτήρες .
Βαράει η τρόικα το νταούλι και αυτοί χορεύουν. Έχουν γίνει όλοι πιόνια στα χέρια των ισχυρών και στην ουσία δεν κυβερνάνε, ακολουθούν εντολές.
Μειώσεις  και ξανά μειώσεις στις  συντάξεις   που έχουν φτάσει το 50% και βάλε της προ κρίσης σύνταξης, φοροκαταιγίδα στους μη έχοντες, ασύστολο κλέψιμο και  νέα χαράτσια στους μισθούς. Νέες κρατήσεις στις επικουρικές συντάξεις  που μια ζωή ολόκληρη πληρώνουμε και που στην τελική δεν θα πάρουμε ποτέ.
Δεν καταλαβαίνουμε ότι όλοι αυτοί δεν νοιάζονται για την Ελλάδα, δεν νοιάζονται για το μέλλον των παιδιών μας, το μόνο που θέλουν είναι η γλυκιά θέση της εξουσίας που παρέχει δύναμη, χρήμα και προπάντων ασυλία.
Θυμάμαι τα λόγια  του Ανδρέα Παπανδρέoυ στις προεκλογικές ομιλίες του. «Περήφανα Νιάτα – Τιμημένα Γηρατιά». Τι έχουν κάνει όλα αυτά τα χρόνια για τα περήφανα νιάτα; Το μόνο που τους πρόσφεραν απλόχερα είναι η ανεργία και  το ότι κατάφεραν να τους αναγκάσουν να ζουν σε μια χώρα δίχως μέλλον , δίχως όνειρα.
Πως ο νέος του σήμερα θα γίνει το μέλλον του αύριο, όταν δεν μπορεί καν να συντηρήσει τον εαυτό του, πως θα κάνει οικογένεια ποιο θα είναι το μέλλον αυτής της χώρας; Τα τιμημένα γηρατειά ας τα αφήσουμε καλύτερα . Αυτά δεν υπάρχουν πια, έχουν σβήσει από τα αρχεία της χώρας μας. Δημιουργώντας ένα σύγχρονο «Καιάδα»  που δεν χρειάζεται να σε ρίχνουν οι ίδιοι σε αυτόν ,σε αναγκάζουν να το κάνεις  από μόνο σου.
Από τη στιγμή που δεν μπορούν να προσφέρουν άλλο, η λογική του κράτους είναι ότι δεν χρειάζονται πια.Μόνο επιζήμιοι είναι και αν δεν μπορούν να πληρώσουν με την πενιχρή σύνταξή τους  γιατρούς και τα φάρμακα τους , -όσοι από αυτούς είναι τυχεροί και καταφέρουν να φτάσουν στην σύνταξη- καλύτερα να μας αδειάζουν την γωνιά. Ας δοκιμάσουν όλοι αυτοί οι αλήτες που μας κατάντησαν έτσι να ζήσουν με 300 Ευρώ σύνταξη η με 400 ευρώ μισθό.
Σύνταξη στα 67 και όποιος προλάβει.Πλέον δεν θα δουλεύουμε για να ζούμε,θα ζούμε για να δουλεύουμε.Πως ο καημένος ο γέρος θα μπορέσει να κρατήσει το φτυάρι, πως θα ανέβει στη σκαλωσιά, πώς θα δουλέψει τη γη ο γέρο αγρότης; Πώς θα μπορέσει άραγε να φτάσει σε αυτή την ηλικία για να πάρει τα 300 ευρώ, όταν όλη η ζωή του θα είναι στρωμένη με το άγχος της καθημερινότητας;.
Πρέπει να καταργήσουμε τις φατρίες, έχουμε πολλούς και αξιόλογους νέους που μπορούν να οδηγήσουν σωστά την Ελλάδα, γιατί θα πρέπει να είναι οπωσδήποτε από τα τζάκια που τόσα χρόνια κατακλέβουν την ζωή μας;  Γιατί θα πρέπει να γίνεται ανακύκλωση όλων των αποτυχημένων πολιτευτών, όλων αυτών που όποια πέτρα και αν σηκώσεις θα τους βρεις από κάτω εμπλεκόμενους και σε κάποιο σκάνδαλο; Ωραία λόγια για συνταγματικά τόξα και ναούς της Δημοκρατίας όταν κινούνται σε τελείως  φασιστικές γραμμές, καταντώντας την Βουλή άντρο διαπλοκής και λαμογιάς, καταφέρνοντας να έχουμε εκατομμυριούχους πολιτευτές και λαό να πεινάει. Πολιτευτές με περιουσίες,  ακίνητα, οικόπεδα, ενοικιαζόμενα , βίλες με πισίνες και τρανταχτές καταθέσεις έχοντας εισόδημα μόνο την βουλευτική  η Υπουργική αποζημίωση;
Θα κάνω και μία πρόβλεψη. Όσο και να σφίγγουμε το ζωνάρι, όσο κι αν μας αναγκάζουν να ζούμε σε μεταπολεμικές καταστάσεις και στερήσεις, όσο κι αν επιβάλλουν στον ταλαίπωρο απόμαχο της ζωής να ζει σαν ρακοσυλλέκτης ψάχνοντας τα σκουπίδια στις  λαϊκές  αγορές,  εμείς  θα πτωχεύσουμε. Και λέω εμείς γιατί αυτοί θα έχουν κάνει την καβάτζα τους στο εξωτερικό και άρχοντες θα είναι πάλι με νέες  διαπλοκές, μίζες, νέα  Βατοπαίδια, καινούργιες  Siemens και χρηματιστήρια.Εμείς θα παλεύουμε να σπουδάσουμε τα παιδιά μας στο Δημόσιο και αυτοί στα καλύτερα κολέγια του εξωτερικού. Αυτοί στις θέσεις εργασίας  και οι υπόλοιποι στην ανεργία.
Εμείς θα ζούμε πάντα  παλεύοντας για το σήμερα, χωρίς αύριο, χωρίς μέλλον, γιατί αυτοί θα μας το έχουν στερήσει.
Θα ζούμε με υποσχέσεις για αποκέντρωση για στήριξη των μικρομεσαίων και της αγροτιάς με πάμπολα ΘΑ και έχοντας πάντα ένα ευχαριστώ έτοιμο για τους Αμερικάνους που μας επιτρέπουν να υπάρχουμε.
Φθάσαμε εκεί που κανένας δεν πίστευε ποτέ ότι θα φθάναμε. Να σε σκοτώνουν για 5 ευρώ. Να έχουμε καθημερινά δεκάδες ληστείες  με ποσά των 50-100 ευρώ. Ποιος φταίει για αυτή την κατάντια της πατρίδας μας; Μήπως αυτοί που άνοιξαν τα σύνορά μας για λίγους ψήφους; Μήπως αυτοί που κατέβασαν ορδές  αλλοδαπών με στόχο μόνο την εξουσία; Και μη ξεγελιόμαστε οδηγούμαστε  σε έναν νέο εμφύλιο διαφορετικό μεν αλλά με τα ίδια αποτελέσματα,που ο ένας θα  σκοτώνει τον άλλο για ένα πιάτο φαγητό.
Εξαθλίωσαν  τις συντάξεις.Μια σύνταξη που ήταν ένας από τους κύριους λόγους που ακολούθησα αυτό το επάγγελμα και που όταν  θα αποτραβιώμουν από την ενεργό δράση θα μου επέτρεπε να ζήσω με αξιοπρέπεια τα λίγα χρόνια που θα μου μένουν χωρίς να γίνομαι βάρος σε κανένα.
Κατάφερα να σπουδάσω τα παιδιά μου με χίλιες στερήσεις προσπαθώντας να τους δώσω εφόδια για μια ζωή καλύτερη από τη δική μου και αυτό που βλέπω  είναι ότι έχοντας στα χέρια τους  τα   πανεπιστημιακά πτυχία  και τα μεταπτυχιακά όπως και χιλιάδες άλλα παιδιά  να μη καταφέρνουν ούτε καν να επιβιώσουν  σε αυτό το κράτος της λαμογιάς.
Και επιτέλους γνωρίσαμε και Αριστερή κυβέρνηση. Έτσι αποκαλούνται τουλάχιστον. Πιστεύουν ότι  αριστερός είσαι όταν το παίζεις άθεος και αρνείσαι να φορέσεις γραβάτα. Δεν έχουν καταλάβει ότι είναι οι πλέον αποτυχημένοι που πέρασαν ποτέ από τα έδρανα της βουλής, ότι είναι ο περίγελος εντός και εκτός Ελλάδας καταφέρνοντας το ακατόρθωτο. Να κάνουν ακριβώς το αντίθετο από αυτό που υπόσχονται κοροιδεύοντας καταφανέστατα τον λαό.
Φέτος θα έβγαινα στην σύνταξη αν όλα πήγαιναν καλά........ Να μπορέσω αν μου μένει λίγος χρόνος να χαρώ την οικογένειά μου και κάποια ήσυχα χρόνια χωρίς το άγχος του απρόβλεπτου που έχει η δουλειά μου. Είμαι στην ηλικία που σταματάνε τα όνειρα και αρχίζει ο απολογισμός ζωής.
Τώρα θα δουλεύω όσο το επιτρέπει  το κουράγιο και η κούραση όλων των  δύσκολων χρόνων στη θάλασσα για να μπορέσουν τουλάχιστον να ζήσουν τα παιδιά μου. 
Είμαι περήφανος που είμαι Έλληνας αλλά ντρέπομαι που έχουμε τέτοιους πολιτικούς.  Αισθάνομαι ντροπή όταν ακόμα και άνθρωποι από τρίτες χώρες δείχνουν τον οίκτο τους όταν τους αναφέρω ότι είμαι ΄Ελληνας. Χάσαμε την  αξιοπρέπειά μας σαν λαός γιατί έτσι θέλει το σύστημα και γιατί σκύψαμε το κεφάλι πολύ νωρίς. 
Εύχομαι να βρεθεί ένας  Έλληνας πολιτικός που να μπορεί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων γιατί  από τους υπάρχοντες δεν υπάρχει φως. Εύχομαι ακόμα να γίνει σύντομα όσο υπάρχει ακόμα Ελλάδα. 
                                                             Αναστάσιος Καλλίνικος
                                                    Πλοίαρχος Εμπορικού Ναυτικού
Υ.Γ. Φέτος σκεφτόμουν να βγω στην σύνταξη.......ας είναι καλά η γενιά του πολυτεχνείου που μας έφερε εδώ που είμαστε σήμερα."

1 σχόλιο:

  1. Δυστυχώς έτσι ακριβώς είναι τα πράγματα.
    Φυσικά εμείς οι ίδιοι έχουμε διαμορφώσει αυτή την κατάσταση με τις επιλογές μας, οι οποίες γίνονται με βάση τα κριτήρια που αναφέρατε. Μήπως θα πρέπει να δώσουμε περισσότερη βάση στην αξιοκρατία?

    ΑπάντησηΔιαγραφή