Ο λογισμός μου αδυνατίζει και σκοτεινιάζει στη σκέψη πως βασίλεψες και πως σου κλέψανε την ύπαρξη απ’ της ψεύτικης ζωής το πανηγύρι.
Σε σε που ’χες το νου γιομάτο αστέρια, ένα μεγάλο Ευχαριστώ,
Για το ωραίο σου πέρασμα και για ότι μας αφήνεις!
Γιατί τόσο ωραία αγάπησες την Ιθάκη και γιατί την κοίταζες με της ψυχής το βλέμμα!
Γιατί μας αγάπησες και μας έδειξες τη σκέψη που πιστεύει!
Γιατί αγάπησες την Ανωή, το χωριό μας!
Εγώ, σε ευχαριστώ γιατί με φώναξες, μου άπλωσες τα χέρια και… καμάρωσες εσύ… όπως εγώ πέρναγα!
Ο ΑΝΩΗΣΑΝΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου