"Είναι σίγουρος ο κύριος? Μήπως να του εξηγούσαμε ότι συχνά τα φαινόμενα απατούν?" .....
Ο Εγγλέζος, τελείως διαφορετική άποψη θα είχε, αν την προηγούμενη μέρα ήταν εκεί, όταν τρία λεωφορεία με Κύπριους "είχαν επιτεθεί" στο καφενείο για καφέδες και τα φλιτζάνια δεν φτάνανε, ούτε οι καρέκλες βέβαια, ενώ ο Αιμίλιος με την ολύμπια ψυχραιμία των χαρτοπαιχτών του "Τιτανικού" που ενώ το καράβι βυθιζόταν αυτοί συνέχιζαν το παιχνίδι τους, ζητούσε την τράπουλα και… ήταν μόνος του! Ούτε θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί ότι ένας παίχτης σαν τον Γιώργο τον Βασιλόπουλο, λόγω της έντασης της παρτίδας αγνοούσε την Μάντσεστερ Γουνάϊτεντ στην Τ.V. και μαζί με τους άλλους ήταν σφόδρα ενοχλημένος με μια… περίεργη φασαρία, την πηγή της οποίας αδυνατούσαν να εντοπίσουν! Αρκετά αργότερα και εντελώς τυχαία, (εκτός από τον ίδιο τον Θοδωρή) κατάλαβαν ότι προέρχονταν από την ενισχυτική συσκευή ακοής στο αυτί του!!!
Ποιος είδε τα θηρία και δεν φοβήθηκε, εκτός από τον Θοδωρή ο οποίος ατάραχος απευθύνθηκε στο Βελισάρη:
"Τι έγινε με αυτό το φρέντο καπουτσίνο?"
Από τότε πέρασαν χρόνια και η φωτογραφία που μας έστειλε ο Εγγλέζος (ναι, τήρησε την υπόσχεση του), ολοένα και παίρνει συλλεκτική αξία. Το καφενείο στην εκατοστή επέτειό του φέτος, στην ίδια θέση με άλλα πρόσωπα και τα ίδια πρωινά.
 |
| Η ΦΩΤΟ ΤΟΥ ΕΓΓΛΕΖΟΥ |
Ο Βελισάρης είναι πράος άνθρωπος. Tο κύριο προσόν του είναι ότι ποτέ δεν τσαντίζεται. Ότι και να γίνει, είναι πάντα ψύχραιμος! Κανείς δεν τον παρεξηγεί όταν... βρίσκεται στην θέση του!! Συμβαίνει και αυτό γιατί συνήθως βρίσκεται αλλού... Πότε στο σούπερ μάρκετ για προμήθειες, πότε στην τηλεόραση ( έχει πάθος με τις ταινίες και τα δελτία ειδήσεων κάτι για το οποίο ευθύνεται ο Μάκης ο Τσιντήλας) και πότε στο ιντερνέτ... Ναι, έχει πάθος με τη μόρφωση... Άλλο τι λένε οι άλλοι... Παρ’ όλες όμως τις φιλικές προς το περιβάλλον συνήθειές του, ο Βελής είναι απίστευτα γρήγορος τις ώρες της καλοκαιρινής εντατικής εργασίας και όχι μόνο. Φτιάχνει απίστευτους καφέδες φρέντο, εσπρέσο, και καπουτσίνο. Πράγματι, αυτός ο βαριεστημένος τύπος, κρύβει έναν άλλο Βελισάρη μέσα του...για όταν χρειαστεί.
Αυτή η αφοσίωση του στο ίντερνετ και η αδιαφορία του για το περιβάλλον πέρασε και σε νέα παιδιά Αλβανούς. Από τότε που το καφενείο παρέχει ίντερνετ, οι περισσότεροι, είναι αφοσιωμένοι στο facebook στα κινητά τους, αδιαφορώντας για οτιδήποτε πιο ενδιαφέρον, ακόμη και για ταελκυστικά γυναικεία κορμιά!!! Κάποιοι λίγοι όπως εγώ, οι Flori, Elvino, Mateo, Niko, Leonardo έχουμε μείνει πιστοί στα αγαπημένα ποδοσφαιρικά ντέρμπι όπως τα "El Clasico".
Το να βρίσκεσαι πρωί στο καφενείο, σου δίνει τη δυνατότητα να βρεις κάνα καλό και φρέσκο ψάρι. Πότε ο ένας Γιάννης πότε ο άλλος, κατά τις εννιά η ώρα ανεβαίνουν από την Πόλη και στα τελάρα τους, στα αγροτικά, έχουν συνήθως αυτό που δεν θα βρεις σε άλλες προχωρημένες χώρες στην Ευρώπη! Λαχταριστά φρέσκα και Α΄ ποιότητας ψάρια!
Εκείνη την ώρα τον Τζανέτο, τον πιάνει η μανία με το καθάρισμα! Εντάξει, έτσι είναι αυτός ο κόσμος, άλλος έχει τη μανία της καταδίωξης κι άλλος του καθαρίσματος. Πλένει τα πάντα. Μπαρ, επιφάνειες, πλακάκια, τοίχους, γλάστρες, τουαλέτες, δέντρα, λάμπες, τζάμια, κολόνες και… είναι μόνιμα με ένα "Άζαξ" στο χέρι. Μια μέρα μάλιστα, παραλίγο να ψεκάσει και το μεζέ του Μάκη του Τσιντήλα.
"Έλα μωρέ Μάκη, "Άζαξ" είναι, καθαρίζει..." του είπε.
"Ναι μωρέ, από τα Ακαρνανικά πηγάζει. Βάλε μου και λίγο στο μεζέ!!!" του απάντησε ο Μάκης.
Ο Πατέντας φτάνει συνήθως κατά της έντεκα. Μου δίνει το αλυσοπρίονο μου και με το ύφος του μάστορα που δεν αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης, μου λέει ότι έχει πρόβλημα με τη μεμβράνη.
«Αν το ξανακάνει να μου το φέρεις πάλι»… και παραγγέλνει το συνηθισμένο φρέντο εσπρέσο του σε πλαστικό και ένα ποτήρι νερό.
"Μμμ, δε νομίζω να μου γεμίσεις κι εσύ τσίπουρο το ποτήρι αντί για νερό...".
"Γιατί μωρέ, θα σου κακόπεφτε?" απαντάει ο Τζανέτος.
Πίνουμε καφέ και τα λέμε με τον Τζανέτο που παρεμπιπτόντως, είναι καλός φίλος. Είναι, πάνω-κάτω η ώρα του Φόρου. Θέλει το γλυκύβραστό του και το νερό του.
Μετά μου δίνει συγχαρητήρια για τα γραφτά μου.
"Πολύ ωραίο αυτό που έγραψες για την Ολυμπία"
Ποτέ χωρίς εφημερίδα η κάποιο βιβλίο μαζί του.
"Πάλι Παπαδιαμάντη αγόρασες?" τον ρωτάω.
"Α...όχι μωρέ, από το γιατρό ήρθα και έχω το βιβλιάριο υγείας στη σακούλα". "Μα δε μου λες, στην Αλβανία είχες διαβάσει ελληνική λογοτεχνία? "
"Κοίτα Φόρο, στην βιβλιοθήκη μου είχα μερικά, όπως ένα βιβλίο με ποιήματα του Γιάννη Ρίτσου, το "Ελευθερία η Θάνατος" του Καζαντζάκη...»
« Άρη, μπορείς να μου βρεις και εμένα το "Ελευθερία η Θάνατος"»? με διακόπτει ξαφνικά με σοβαρό ύφος ο Τήλη, ο μικρός αδερφός του Ρόνη!
Δεν με παραξένευσε το ότι με διέκοψε για να μου κάνει πλάκα αλλά το ότι βρήκε τη δύναμη να «ξεφύγει» απ’ το facebook στο κινητό του!!!
«Είχα ακόμη το "Παιδί που μετρούσε τ΄ άστρα" του Μενέλαου Λουντέμη, "Το λάθος" του Αντώνη Σαμαράκη κι ένα βιβλίο με ποιήματα του Καβάφη.
Ύστερα , ο Τζανέτος ήρθε πάλι στο τραπέζι και τον ρώτησα από πότε υπάρχει το καφενείο.
Ούτε ο Τζανέτος ούτε Φόρος ήταν σίγουροι και την απάντηση μας την έδωσε ο Γιώργος ο Γιαννιώτης, "Ο Ματζώρος"
"Ο Σαλβατόρ" είπε, "Αυτός το είχε πρώτος".
"Τι θα τα κάνεις τα ψάρια?" τον πειράξαμε.
"Θα τα φυτέψω κύριε! Έχεις πρόβλημα?" νευρίασε δήθεν ο Ματζώρος. Αυτόν τον άνθρωπο, αν δεν τον πειράξεις... σίγουρα θα σε πειράξει. Εμένα πάντως μου το κάνει συνέχεια. Αυτό είναι το παιχνίδι μας και όσοι δεν μας ξέρουν νομίζουν ότι τσακωνόμαστε στ’ αλήθεια!
Ο μπάρμπα Στάθης από την Λεύκη μπήκε στην κουβέντα μας οικειοθελώς και επιβεβαίωσε, ότι το καφενείο βρίσκεται εδώ που είναι σήμερα από το 1914 και ότι μετά το Σαλβατόρ, πέρασε στον Τραμπαλή και αργότερα στους "Γαλή" και "Σουηδό".
Τον Τραμπαλή τον ήξερες?" με ρωτά ο Φόρος κι ακόμη περιμένει απάντηση.
"Ε λοιπόν, αυτός τα έλεγε υπερβολικά. Ότι είχε ένα σεντούκι που χώραγε πάρα μα πάρα πολλά πράγματα μέσα, ότι έτσι κι έτσι... όλο υπερβολές!
Να κι ο "Σόρης" που ξεμπαρκάρησε και θα μας ξυπνήσει με τις φωνές του.
Έξω, τα παιδιά του δημοτικού, είχαν μαζευτεί στο πάρκο και μπροστά στο χάρτη με τα ταξίδια του Οδυσσέα, ο Σπύρος ο Κουβαράς τους εξηγούσε…
Το απόγευμα, βρέθηκα να τα λέω πάλι με τον Τζανέτο.
"Γιατί με κοιτάς αγριεμένος"
"Θα σου χώσω καμία..." μου απαντάει.
"Αμάν μωρέ, δε με λυπάσαι;"
"Να σηκωθείτε κύριε αν δεν σας αρέσει! Να πάτε αλλού".
"Τι λες μωρέ" επεμβαίνει ο Τζανέτος. "Κι αυτό το ξέρεις;"
"Κύριε... να προσέχεις όταν μιλάς μαζί μου! Εντάξει;"
"Τζανέτο, ο άνθρωπος έχει γυρίσει όλο το κόσμο..." λέω, αλλά πριν τελειώσω τη φράση μου...
"...και τις θάλασσες! Έχω πάει στο "Μαρακανά" να δω τον Πελέ και την Σάντος εγώ κύριε!"
"Οπ!! Πάω πάσο!" φωνάζει ο Τζανέτος.
"Άντε φτιάξε τώρα το καφέ και που είσαι...αν δεν μου αρέσει...θα τον ριπίσω"
"Μάλιστα κύριε" απαντάμε κι οι δυο μαζί.
Τελικά, είναι ωραία η ζωή στο καφενείο. Όλοι εκεί έχουνε δίκιο! Και όλοι λένε αυτό που σκέφτονται. Οι σύντροφοι Φώντας Μήτσουρας και Μάκης Τσιντήλας. Ο Θοδωρής ο γεννημένος πρωταθλητής. Απλοί άνθρωποι, καθημερινοί πίνουν το καφεδάκι τους φιλοσοφώντας. Ο Πανοζώης, ο μπάρμπα Ευθύμιος, ο Νιόνιος ο Βλάχος, ο Γιώργος ο Γασπαράτος, ο Μπάμπης από την Εξωή. Καθένας και μια ιστορία, καθένας και μια ολόκληρη ζωή. Η παρέα του Άθα με τους Λευκησάνους και άλλους, να περνάνε μέσα σε γέλια και καλαμπούρια τα καλοκαίρια τους. Το καφενείο είναι το καλοκαιρινό στέκι οπού τα απογιόματα αγαπημένοι φίλοι, όπως ο Μάσος ο Κλώνης, ο Γιάννης ο Χαμπάρης και ο Γιώργαρος. Πίνουν τη μπύρα τους και τσιμπάνε το μεζεδάκι τους αναπολώντας… Το καφενείο είναι το μέρος όπου οι Αλβανοί βλέπουμε ποδόσφαιρο, Moto GP, Formula 1 και μπαίνουμε στο facebook «χωρίς να βλέπουμε την οθόνη». Είναι το στέκι του φίλου μου του Κώστα του Ζεβεδαίου και το μέρος που στις εκλογές ο κάθε υποψήφιος, αλλά και ψηφοφόρος έχει δυο κουβέντες να πει υψηλόφωνα, γυρεύοντας «τόπο» να αντιπαρατεθεί. Είναι εδώ, που το καλοκαίρι είναι φρέσκο και σε τραβάει, αλλά το χειμώνα σε πνίγει ο καπνός. Εδώ που η μυγοσκοτώστρα έχει μεγάλη ζήτηση και ο Βελησάρης θα σου μπερδέψει το νεσκαφέ με ένα ελληνικό σκέτο, αλλά σε αφοπλίζει με την αθωότητα των ματιών του. Είναι κάποτε το λάθος μέρος για να πεις μια ιδέα η ένα συμπέρασμα γιατί ο Τζανέτος θα σε πείσει για το αντίθετο. Και είναι το μέρος που χρειάζεται πάντα κάποια αλλαγή στα πλακάκια η στα υδραυλικά, αλλά No Problem, κάνεις την δουλειά σου, και είναι το μέρος που δουλεύω ευχάριστα τα καλοκαίρια και πάντα θα το έκανα...
 |
| ΦΩΤΟ: Από το αρχείο Α. Αναγνωστάτου |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου